Arctic Parkway mogła być jedną z pierwszych obwodnic zaproponowanych w New Jersey, która w epoce motoryzacji wypadła z przecznicy, ale nie była ostatnią. Lawrence, Hopewell i inne sąsiednie gminy, leżące pośrodku korytarza Filadelfia–Nowy Jork, od samego początku znajdowały się na celowniku planistów transportu. Przez dziesięciolecia na całym terenie wytyczono alternatywne trasy dla dwóch obwodnic USA 206, I-95 i I-295, przy czym I-295 jako jedyna została ukończona w latach 70. XX wieku.

Od samego początku liczniki ruchu pokazywały wielkość przekraczającą przepustowość istniejących dróg i zwiększające się zatory. US 206, biegnąca wzdłuż kolonialnej autostrady King's Highway i US 1, biegnąca wzdłuż autostrady Trenton i New Brunswick Turnpike z 1805 r., nigdy nie nadawałyby się do tego zadania. Na starych drogach nie można było uniknąć korków spowodowanych lokalnymi skrzyżowaniami oraz wjazdami i wyjazdami samochodów z podjazdów i parkingów. Dodanie dodatkowych pasów zdenerwowało właścicieli sąsiednich nieruchomości i tylko częściowo poprawiło płynność ruchu.

Brak funduszy w połączeniu z nadejściem Wielkiego Kryzysu był prawdopodobnie głównym powodem, dla którego hrabstwo Mercer porzuciło resztę projektu. Bergen Street powstała znacznie później, w latach 80. XX wieku, w wyniku podążania przez dewelopera za delikatnie zakrzywionym przebiegiem ulicy, który był badany kilkadziesiąt lat wcześniej dla Arctic Parkway.